TACLAR 500 mg - 14 tabletek powlekanych

Taclar zawiera klarytromycynę - jest ona antybiotykiem makrolidowym, który hamuje rozwój bakterii powodujących zakażenia.Substancją czynną leku jest klarytromycyna - jedna tabletka powlekana zawiera 500 mg klarytromycyny. Substancje pomocnicze to: skrobia kukurydziana żelowana, powidon, celuloza mikrokrystaliczna typ 102, kroskarmeloza sodowa, magnezu stearynian; - skład otoczki: hypromeloza, makrogol 6000, tytanu dwutlenek. Preparat ma postać tabletek powlekanych. Dorośli: zalecana zwykle dawka wynosi 250 mg 2 razy na dobę (co 12 godzin); w ciężkich zakażeniach lekarz może zwiększyć dawkę do 500 mg 2 razy na dobę (co 12 godzin). Zakażenia Helicobacter pylori (leczenie skojarzone z innymi lekami): 500 mg 2 razy na dobę (co 12 godzin) w skojarzeniu z innymi lekami, w zależności od zaleconego schematu leczenia, zwykle przez 14 dni. Dzieci: zwykle stosuje się 7,5 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę (co 12 godzin). Leczenie trwa zwykle 5–10 dni. Leczenie należy kontynuować przez 2–3 dni po ustąpieniu objawów. Zwykle czas trwania leczenia wynosi 7–14 dni. W przypadku zakażeń wywołanych przez paciorkowce leczenie powinno trwać co najmniej 10 dni, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia powikłań, takich jak np. gorączka reumatyczna czy zapalenie kłębuszków nerkowych. W leczeniu zakażeń Helicobacter pylori klarytromycynę stosuje się zwykle przez 7–14 dni. Leczenie rozsianych zakażeń u chorych na AIDS należy kontynuować tak długo, dopóki obserwuje się korzystne działanie kliniczne (leczenie w skojarzeniu z innymi lekami).Taclar zawiera substancję czynną – klarytromycynę i jest wskazany do stosowania u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat w leczeniu zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na klarytromycynę. Lek przeciwbakteryjny do stosowania ogólnego. Antybiotyk makrolidowy stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Wskazany jest w leczeniu następujących zakażeń, wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na klarytromycynę: zakażenia górnych dróg oddechowych (np. zapalenie migdałków i gardła, zapalenie zatok), zapalenie ucha środkowego, zakażenia dolnych dróg oddechowych (np. ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli, bakteryjne lub atypowe zapalenie płuc), niepowikłane zakażenia skóry, atypowe zakażenia wywołane przez mykobakterie (przez kompleks MAC) u chorych na AIDS, w leczeniu zakażeń Helicobacter pylori u osób z chorobą wrzodową dwunastnicy (w skojarzeniu z innymi lekami).- Jeśli pacjent ma uczulenie na klarytromycynę lub inne antybiotyki makrolidowe (takie jak azytromycyna, erytromycyna) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku. - Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków: leki mogące powodować ciężkie zaburzenia rytmu serca, w tym: astemizol lub terfenadyna; cyzapryd; pimozyd; alkaloidy sporyszu, takie jak ergotamina lub dihydroergotamina; lowastatyna, symwastatyna; midazolam podawany doustnie; kolchicynę; lek zawierający lomitapid. - Jeśli pacjent stosuje leki o nazwie tikagrelor, iwabradyna lub ranolazyna. - Jeśli u pacjenta występuje zbyt niskie stężenie potasu lub magnezu we krwi (hipokaliemia lub hipomagnezemia). - Jeśli u pacjenta lub w jego rodzinie w przeszłości występowały zaburzenia rytmu serca (komorowe zaburzenia rytmu, w tym torsade de pointes) lub nieprawidłowości w elektrokardiogramie (EKG, rejestracja czynności elektrycznej serca) zwane „zespołem wydłużonego odstępu QT”. - Jeśli u pacjenta stwierdzono ciężką niewydolność wątroby ze współistniejącą niewydolnością nerek. Mogą się pojawić następujące działania niepożądane: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, wzdęcia, zaburzenia trawienia, zapalenie języka, gorzki lub metaliczny smak w ustach, przebarwienie zębów możliwe do oczyszczenia przez stomatologa, zapalenie jamy ustnej, rzekomobłoniaste zapalenie jelit (objawiające się biegunką), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zaburzenia czynności wątroby (zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna, martwica wątroby i niewydolność wątroby, rzadko prowadzące do śmierci), zapalenie trzustki, zmniejszenie stężenia glukozy we krwi (hipoglikemia), zwłaszcza u chorych przyjmujących doustne leki przeciwcukrzycowe lub insulinę, drgawki, bóle i zawroty głowy, zaburzenia smaku, węchu, słuchu (szumy uszne, przemijająca utrata słuchu), zaburzenia widzenia, bezsenność, koszmary senne, stany splątania, zaburzenia orientacji, omamy, psychozy, depersonalizacja, uczucie mrowienia lub drętwienia (parestezje), zaburzenia rytmu serca, ryzyko wydłużenia odstępu QT w zapisie EKG i zaburzeń rytmu typu torsade de pointes, śródmiąższowe zapalenie nerek, zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi, małopłytkowość, neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych czyli neutrofilów), wydłużenie czasu protrombinowego, nasilenie toksycznego działania równolegle stosowanej kolchicyny (zwłaszcza u osób w podeszłym wieku lub z zaburzeniami czynności nerek), nadkażenia opornymi bakteriami i drożdżakami (stany zapalne błon śluzowych i skóry, zapalenie pochwy). Możliwe reakcje nadwrażliwości (w tym ciężkie reakcje anafilaktyczne), takie jak: pokrzywka, wykwity skórne, obrzęk naczynioruchowy (możliwy obrzęk ust, języka, gardła, krtani utrudniający oddychanie), wstrząs anafilaktyczny a także, ciężkie reakcje skórne takie jak zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna. Jeżeli wystąpią pierwsze objawy którejkolwiek z powyższych reakcji nadwrażliwości należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem.Należy omówić to z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania leku Taclar, jeżeli: - Pacjentka jest w ciąży lub podejrzewa, że jest w ciąży. - U pacjenta występują zaburzenia czynności nerek lub wątroby. - U pacjenta stwierdzono chorobę wieńcową, ciężką niewydolność serca, spowolnienie czynności serca. - Pacjent stosuje którykolwiek z leków wymienionych w pkt. "stosowanie innych leków" Jeśli podczas stosowania leku Taclar wystąpią niżej opisane sytuacje, należy powiedzieć o tym lekarzowi. - Ciężkie reakcje nadwrażliwości takie, jak wysypka plamisto-grudkowa, pokrzywka, wybroczyny, obrzęk krtani, skurcz oskrzeli. Należy natychmiast zgłosić się do lekarza, który zastosuje odpowiednie leczenie. - Biegunka, zwłaszcza ostra lub przedłużająca się. Należy jak najszybciej o tym powiedzieć lekarzowi. Jeśli to będzie konieczne lekarz zaleci odpowiednie leczenie. Nie należy stosować leków przeciwbiegunkowych. - Objawy świadczące o zaburzeniach czynności wątroby takie, jak brak łaknienia, żółtaczka, ciemna barwa moczu, świąd lub bolesność brzucha. Należy przerwać leczenie i zgłosić się do lekarza. - Nowe zakażenie (nadkażenie) bakteriami niewrażliwymi na klarytromycynę lub grzybami, zwłaszcza podczas długotrwałego stosowania antybiotyku.Jeśli masz nadwrażliwość na klarytromycynę i inne makrolidy (np. erytromycynę) lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu, zaburzenia funkcji wątroby i/lub nerek. Jeżeli przyjmujesz digoksynę, leki przeciwpadaczkowe, cyklosporynę, omeprazol, lowastatynę, simwastatynę, alkaloidy sporyszu, zidowudynę, ritonawir, teofilinę. Należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty.Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią. W ciąży stosować wyłącznie w przypadku, gdy przewidywane korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu. Ostrożnie stosować w okresie karmienia piersią.Zakażenia dróg oddechowych, skóry i tkanek miękkich, ostre zapalenie ucha środkowegoDzieci w wieku powyżej 12 lat Dawkowanie jak u dorosłych. Dzieci w wieku 12 lat i młodsze Zaleca się stosowanie leku Taclar w postaci zawiesiny doustnej.Lek może powodować zawroty głowy, stany splątania i dezorientację, co może mieć wpływ na zdolność_x000D_ prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn._x000D_