SALBETAN (0,64 mg+20 mg)/g roztwór na skórę - 50 ml

Nakładać Salbetan raz lub dwa razy na dobę na zmienioną chorobowo skórę. W niektórych stanach wystarczy stosować lek raz na dobę. Jeśli nastąpi poprawa, można zmniejszyć częstość stosowania leku.Salbetan jest lekiem złożonym do stosowania na skórę, zawierającym betametazonu dipropionian (kortykosteroid) i kwas salicylowy (substancja o działaniu złuszczającym). Betametazonu dipropionian zmniejsza stan zapalny i reakcje alergiczne w obrębie skóry, a także reakcje związane z nadmiernym podziałem komórek skóry. Kwas salicylowy powoduje rozluźnienie zewnętrznej (rogowej) warstwy skóry i ułatwia wchłanianie kortykosteroidu.Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Wirusowe zmiany na skórze (np. opryszczka zwykła, półpasiec) lub bakteryjne zmiany na skórze (np. gruźlica, kiła, róża). Bakteryjne lub grzybicze zakażenia skóry, bez stosowania jednocześnie skutecznego leczenia przeciwdrobnoustrojowego. Trądzik pospolity, trądzik różowaty, zapalenie skóry wokół ust. Poszczepienne reakcje skórne w miejscu leczenia. Przy wielokrotnym stosowaniu: choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, zmniejszona krzepliwość krwi. Noworodki i małe dzieci. Nie stosować do oczu, na błony śluzowe, głębokie, otwarte rany oraz w okolicach narządów płciowych, pod opatrunkami okluzyjnymi (np. plastrami).Częstość nieznana: wtórne zakażenia, uczulenie, podrażnienie skóry, zanik skóry, rozstępy skórne, potówki, trądzik steroidowy, zanik barwnika skóry, teleangiektazje, pieczenie skóry, świąd, suchość skóry, zapalenie mieszków włosowych, zmiany porostu włosów, zapalenie skóry wokół ust, alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, maceracja skóry, opóźnione gojenie się ran, łuszczenie się skóry. Podczas stosowania preparatu nie można wykluczyć ogólnoustrojowego wchłaniania substancji czynnej, betametazonu dipropionianu, i ryzyka ogólnoustrojowych działań niepożądanych, takich jak zahamowanie czynności osi podwzgórze-przysadka-nadnercza i zespół Cushinga. U dzieci leczonych miejscowymi kortykosteroidami odnotowano zahamowanie czynności osi podwzgórze-przysadka-nadnercza, zespół Cushinga, zahamowanie wzrostu, zmniejszenie masy ciała oraz zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Zahamowanie czynności osi podwzgórze-przysadka-nadnercza u dzieci objawia się małym stężeniem kortyzolu w osoczu oraz brakiem odpowiedzi na pobudzenie przez ACTH. Zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego objawia się jako uwypuklenie ciemiączka, ból głowy i obustronne obrzęki tarcz nerwu wzrokowego. Dzieci, bardziej niż dorośli, są narażone na zahamowanie czynności osi podwzgórze-przysadka-nadnercza wywołane przez glikokortykosteroidy oraz działanie egzogennych kortykosteroidów, ze względu na większy stosunek powierzchni ciała do masy ciała.