PENTAXIM 0,5 ml szczepionka 1 fiolka + ampułkostrzykawka - 2 igły

Lek ma postać proszku we fiolce oraz zawiesiny w ampułce do przygotowania zawiesiny do wstrzykiwań i jest przeznaczony do podań domięśniowych. Podstawowy schemat szczepienia obejmuje 4 dawki, w tym 3 dawki pierwotne i 1 dawka uzupełniająca. Schemat dawkowania powinien być zgodny z obowiązującym Programem Szczepień Ochronnych i oficjalnymi zaleceniami. Szczepienie pierwotne: 3 dawki podaje się w odstępach 1.–2. miesięcy. Szczepienie uzupełniające: 1 wstrzyknięcie podaje się rok po szczepieniu pierwotnym, tj. zwykle pomiędzy 16.–18. miesiącem życia. Sposób podawania szczepionki: Szczepionka powinna być podana domięśniowo, u niemowląt w środkową część przednio-bocznej powierzchni uda a u dzieci w mięsień naramienny.Szczepionka skojarzona przeciw błonicy, tężcowi, krztuścowi, poliomyelitis i zakażeniom wywołanym przez Haemophilus influenzae typ b (dla oznaczenia tej bakterii stosowany jest skrót Hib). Szczepionka zawiera toksoid błoniczy, toksoid tężcowy, 2 rodzaje bezkomórkowych antygenów krztuśca.Jeżeli dziecko ma nadwrażliwość na składniki szczepionki, neomycynę, streptomycynę i polimyksynę B, gdy po poprzednich szczepionkach wystąpiły działania niepożądane. Jeśli dziecko jest leczone immunosupresyjne. Przeciwwskazaniem czasowym do podania szczepionki jest ostra lub ciężka choroba przebiegająca z gorączką. Przeciwwskazaniem do podania szczepionki jest: nadwrażliwość po wcześniejszym podaniu szczepionki zawierającej antygeny krztuśca (bezkomórkowe lub pełnokomórkowe), wystąpienie zagrażających życiu reakcji po uprzednim podaniu szczepionki zawierającej takie same substancje, encefalopatia o nieznanej etiologii, która wystąpiła w ciągu 7 dni po podaniu szczepionki zawierającej antygeny krztuśca (bezkomórkowe lub pełnokomórkowe), postępująca encefalopatia. Nie podawać szczepionki donaczyniowo ani śródskórnie.Najczęściej występowały reakcje w miejscu podania, takie jak zaczerwienienie, obrzęk i ból. Bardzo często możliwe: utrata apetytu (problemy z karmieniem), nerwowość, drażliwość, nietypowy płacz, senność, ból głowy, wymioty, bóle mięśni, gorączka wyższa niż 38°C, złe samopoczucie. Często mogą się pojawiać: zaburzenia snu, bezsenność, biegunka, stwardnienie w miejscu wstrzyknięcia. Niezbyt często: długotrwały, nieukojony płacz, gorączka wyższa niż 39°C, zaczerwienienie i obrzęk większy niż 5 cm w miejscu wstrzyknięcia. Rzadko gorączka wyższa niż 40°C. Ponadto, mogą wystąpić poniższe działania niepożądane, dla których nie określono częstości ich występowania: powiększenie węzłów chłonnych, drgawki gorączkowe lub bez gorączki, omdlenia, rozległy obrzęk kończyny wokół miejsca wstrzyknięcia, obejmujący niekiedy 2 sąsiadujące stawy, reakcje alergiczne i anafilaktyczne, w tym wysypka, rumień, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy i stanowiący bezpośrednie zagrożenie życia wstrząs anafilaktyczny. Szczepionki przeciw Haemophilus influenzae typ b mogą powodować obrzęk obejmujący 1 lub 2 kończyny dolne, występujący zwykle w ciągu kilku godzin po szczepieniu, szczególnie pierwotnym, ustępujący samoistnie w ciągu 24 godzin. Obrzękowi może towarzyszyć sinica, rumień, przejściowa plamica i płacz. Bardzo rzadko podanie szczepionek zawierających toksoid tężcowy może powodować wystąpienie działań niepożądanych ze strony układu nerwowego, takich jak np. zespół Guillaina i Barrégo czy zapalenie splotu barkowego. Po szczepieniu może wystąpić zespół hipotensyjno-hiporeaktywny (zmniejszenie reaktywności na bodźce, bladość, wiotkość) oraz bezdech u wcześniaków urodzonych w 28. tygodniu ciąży lub wcześniej.

W przypadku kobiet w ciąży lub karmiących piersią przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem.