Ketokaps Max 50 mg - 10 kaps., na ostry ból

Ketokaps Max to lek na ostry ból, zawierający 50 mg ketoprofenu w 1 kapsułce. Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to: makrogol 400, potasu wodorotlenek 50%, woda oczyszczona oraz otoczka kapsułki o składzie: żelatyna, sorbitol ciekły, częściowo odwodniony, czerwień koszenilowa (E 124) i woda oczyszczona.
Postać farmaceutyczna: Kapsułki miękkie, owalne, przezroczyste, o gładkiej, lśniącej powierzchni, barwy czerwonej, szczelnie wypełnione płynem.

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Dorośli i młodzież w wieku powyżej 15 lat: Zalecana dawka to 1 kapsułka do 3 razy na dobę, co 6 - 8 godzin.
Nie należy przekraczać maksymalnej dawki dobowej, wynoszącej 150 mg ketoprofenu (3 kapsułki).
Bez konsultacji z lekarzem, nie stosować leku Ketokaps Max dłużej niż przez 5 dni.
Leku nie stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 15 lat.
Lek na ostry ból Ketokaps Max podaje się doustnie. Kapsułkę należy w całości połknąć, popijając przynajmniej połową szklanki wody. Nie rozgryzać.
Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy czas, konieczny do złagodzenia dolegliwości. Jeśli objawy (ból, gorączka) utrzymują się lub nasilają, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
U niektórych pacjentów celowe może być przyjmowanie leków neutralizujących lub osłaniających błonę śluzową żołądka w celu zmniejszenia ryzyka szkodliwego działania ketoprofenu na przewód pokarmowy. U pacjentów w podeszłym wieku, ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest większe, dlatego należy stosować najmniejsze skuteczne dawki leku z ketoprofenem.
Przyjęcie większej niż zalecana dawka leku na ostry ból Ketokaps Max: 
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Po przedawkowaniu mogą wystąpić takie objawy jak: senność, letarg, nudności, wymioty, ból w nadbrzuszu, krwawe wymioty, smoliste stolce, zaburzenia świadomości, zahamowanie ośrodka oddechowego, drgawki, zaburzenia czynności nerek i niewydolność nerek. 
W razie podejrzenia znacznego przedawkowania, lekarz może zalecić płukanie żołądka i zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące.