KALIPOZ PROLONGATUM 391 mg K+ - 60 tabletek o przedłużonym uwalnianiu

Kalipoz Prolongatum jest lekiem zawierającym chlorek potasu. Wskazania do stosowania leku Kalipoz Prolongatum jest zapobieganie i leczenie stanów niedoboru potasu w organizmie (hipokaliemia).

Substancją czynną leku jest chlorek potasu - jedna tabletka zawiera 391 mg jonów potasowych (10 mEq K+ ).
Pozostałe składniki to:
- rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, amoniowego metakrylanu kopolimer (typ B), talk, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.
- otoczka tabletki: talk, tytanu dwutlenek, amoniowego metakrylanu kopolimer (typ B), amoniowego metakrylanu kopolimer (typ A), lak czerwieni koszenilowej (E 124), makrogol 6000.

Lek Kalipoz Prolongatum należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Zazwyczaj stosowana dawka, to:
• zapobiegawczo i w nieznacznym niedoborze potasu: 1 do 2 tabletek na dobę,
• w znacznym niedoborze potasu: 2 do 6 tabletek na dobę.

Kalipoz Prolongatum jest lekiem zawierającym chlorek potasu. Lek ma postać tabletek o przedłużonym uwalnianiu. Oznacza to, że zawarty w nim chlorek potasu uwalnia się stopniowo podczas przechodzenia przez przewód pokarmowy. Zastosowana postać leku zmniejsza działanie drażniące na błonę śluzową żołądka i jelit. Chroni także przed nagłym zwiększeniem stężenia potasu we krwi.

Profilaktyka i leczenie stanów niedoboru potasu.

Niedobory potasu w organizmie powstają najczęściej na skutek:
- podawania leków moczopędnych, produktów glikokortykosteroidowych, glikozydów nasercowych,
- przewlekłych biegunek i wymiotów,
- przebiegu niektórych chorób nerek.

Niedobór potasu towarzyszy także takim chorobom, jak:
- wtórny hiperaldosteronizm,
- marskość wątroby z wodobrzuszem,
- choroby układu krążenia,
- cukrzyca.

• uczulenie na chlorek potasu lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• nadwrażliwość na produkty zawierające potas,
• hiperkaliemia,
• niewydolność nerek,
• niewydolność nadnerczy (choroba Addisona),
• hipoaldosteronizm hiporeninowy,
• wrodzoną chorobę – paramiotonię (cechującą się zwiększeniem napięcia mięśni, niekiedy z ich przerostem oraz utrudnieniem wykonywania ruchów),
• zaburzenia metabolizmu, w tym kwasica występująca w źle leczonej cukrzycy,
• ciężkie odwodnienie,
• stany obejmujące rozległe zniszczenie komórek (np. ciężkie oparzenia),
• krwawienia z przewodu pokarmowego,
• nasilenie objawów choroby wrzodowej,
• zaburzenia utrudniające przemieszczanie się leku w przewodzie pokarmowym, lub jeśli pacjent stosuje niektóre leki moczopędne

• zaburzenia pracy serca,
• nudności (mdłości), wymioty, uczucie pieczenia w żołądku i przełyku, uczucie dyskomfortu w brzuchu, ból brzucha, wzdęcia, biegunka lub zaparcia, niedrożność, krwawienia,
• wrzód żołądka i dwunastnicy (ryzyko jest większe przy stosowaniu większych dawek leku),
• niewielkie uszkodzenia śluzówki w jelicie cienkim (nadżerki). Jeśli wystąpi krwawienie z przewodu pokarmowego, należy natychmiast odstawić lek i skontaktować się z lekarzem,
• wysypka, świąd, pokrzywka,
• hiperkaliemia.

Przed zastosowaniem leku Kalipoz Prolongatum pacjent powinien poinformować lekarza:
• jeśli ma zaburzenia czynności nerek. Istnieje ryzyko niebezpiecznego zwiększenia stężenia potasu we krwi. W czasie leczenia lekarz zleci regularne badanie stężenia potasu we krwi, kontrolę pracy serca i nerek;
• jeśli wydala czarny stolec, wymiotuje treścią przypominającą fusy od kawy (fusowate wymioty) lub ma silne bóle brzucha. W takim przypadku należy natychmiast odstawić lek i jak najszybciej skontaktować się z lekarzem;
• jeśli ma choroby serca;
• jeśli ma choroby wątroby.

W szczególności należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z leków:

Leki obniżające ciśnienie krwi:
• leki moczopędne oszczędzające potas (zmniejszające wydalanie potasu) np. spironolakton, kanrenon, amiloryd, eplerenon lub triamteren,
• inhibitory konwertazy angiotensyny (np. kaptopryl, enalapryl),
• antagoniści receptora AT1 dla angiotensyny II (sartany),
• leki beta-adrenolityczne (np. metoprolol, propranolol),
• bezpośrednie inhibitory reniny (np. aliskiren).
Stosowane jednocześnie z lekiem Kalipoz Prolongatum mogą spowodować niebezpieczne zwiększenie stężenia potasu we krwi. Może to zagrażać życiu, szczególnie u osób z niewydolnością nerek.

Leki przeciwzapalne:
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) np. indometacyna, ibuprofen, diklofenak.
Przyjmowane jednocześnie z lekiem Kalipoz Prolongatum mogą spowodować niebezpieczne zwiększenie stężenia potasu we krwi.

Leki nasercowe:
• glikozydy nasercowe (np. digoksyna).
Nadmierne zwiększenie stężenia potasu we krwi może spowodować zaburzenia pracy serca.

Leki cholinolityczne:
• leki cholinolityczne (np. atropina, bromek ipratropium) stosowane między innymi w okulistyce, schorzeniach układu oddechowego i pokarmowego.

Inhibitory pompy protonowej Inhibitory pompy protonowej (np. omeprazol, pantoprazol) stosowane między innymi w chorobie wrzodowej. Przyjmowane jednocześnie z lekiem Kalipoz Prolongatum mogą spowodować niebezpieczne zwiększenie stężenia potasu we krwi.

Inne leki:
• cyklosporyna – lek immunosupresyjny, stosowany w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepu i w innych schorzeniach.
• heparyna. Podawana jednocześnie z lekiem Kalipoz Prolongatum może spowodować niebezpieczne zwiększenie stężenia potasu we krwi.
• inne leki lub produkty zawierające potas. Może dojść do niebezpiecznego zwiększenia stężenia potasu we krwi.

Lek Kalipoz Prolongatum może być stosowany w ciąży i okresie karmienia piersią, jedynie na wyraźne zalecenie lekarza.

Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u dzieci, dlatego stosowanie chlorku potasu w tej populacji nie jest zalecane.

Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.