INSULINA MIXTARD 40 PENFILL 100 j.m./ml zawiesina do wstrzykiwań - 5 wkładów a 3 ml

1 wkład zawiera 3 ml odpowiadające 300 j.m. 1 ml zawiesiny zawiera 100 j.m. rozpuszczalnej insuliny ludzkiej i insuliny ludzkiej izofanowej (NPH) w stosunku 40/60.Insulinę podajemy podskórnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Insulinę podajemy indywidualnie, zgodnie z zapotrzebowaniem pacjenta na insulinę. Preparat podawany jest zwykle 1-2 razy na dobę, gdy pożądany jest szybki początek i przedłużony czas działania. Wstrzyknięcie insuliny powinno być wykonane do 30 min przed planowanym posiłkiem lub przekąską zawierającą węglowodany. Preparat podaje się we wstrzyknięciach podskórnych w okolicę brzucha, pośladki, udo lub górną część ramienia. Wstrzyknięcie w tkankę podskórną brzucha powoduje szybsze wchłanianie niż w przypadku wstrzyknięć w inne miejsca. Miejsca wstrzyknięć insuliny powinny być zmieniane.Działanie tej insuliny polega na zmniejszeniu stężenia glukozy we krwi w wyniku ułatwienia wychwytu glukozy w komórkach mięśni i tkanki tłuszczowej. Początek działania insuliny występuje w ciągu pół godziny, działanie maksymalne występuje między 2 a 8 godziną, a całkowity czas działania wynosi około 24 godzin.Preparat Mixtard jest dwufazową zawiesiną insuliny ludzkiej otrzymywanej metodą rekombinacji DNA w Saccharomyces cerevisae, która jest mieszaniną insuliny szybko działającej i długo działającej. Insulina może być również stosowana w cukrzycy u kobiet w ciąży.Często występującym działaniem niepożądanym jest hipoglikemia. Niezbyt często występuje neuropatia obwodowa, retinopatia cukrzycowa, lipodystrofia, objawy w miejscu wstrzyknięcia takie jak zaczerwienienie, obrzęk, świąd, ból, krwiak w miejscu wstrzyknięcia oraz obrzęki, pokrzywka, wysypka. Bardzo rzadko występującym działaniem niepożądanym są zaburzenia refrakcji i reakcje anafilaktyczne.Lekarz powinien wiedzieć o wszystkich przyjmowanych lekach, zwłaszcza jeżeli pacjent przyjmuje hormony tarczycy, glikokortykosteroidy, doustne środki antykoncepcyjne, leki moczopędne, sympatykomimetyki, salicylany, leki przeciwdepresyjne z grupy inhibitorów MAO, leki z grupy beta-blokerów.