DROTAFEMME 40 mg - 20 tabl. - bolesne skurcze i miesiączkowanie - cena, dawkowanie, opinie

Substancją czynną leku jest drotaweryny chlorowodorek. Każda tabletka zawiera 40 mg drotaweryny chlorowodorku. Pozostałe składniki to: rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, maltodekstryna, kroskarmeloza sodowa, magnezu stearynian; otoczka tabletki: hypromeloza, tytanu dwutlenek (E 171), talk, sacharyna sodowa (E 954), makrogol 4000, żółcień pomarańczowa lak (E 110), żelaza tlenek żółty (E 172).Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Dorośli Dawka dobowa: 120 do 240 mg, w 2 - 3 dawkach podzielonych. Lek stosuje się doustnie. Bez konsultacji z lekarzem nie należy stosować leku przez okres dłuższy niż 7 dni.DROTAFEMME 40 mg zawiera jako substancję czynną drotaweryny chlorowodorek. Substancja ta jest stosowana w skurczu mięśni gładkich pochodzenia zarówno nerwowego, jak i mięśniowego, najczęściej objawiającym się bólem w jamie brzusznej. Działanie rozkurczające drotaweryny nie zależy od rodzaju unerwienia ani lokalizacji mięśni gładkich (przewód pokarmowy, układ moczowo-płciowy, układ krążenia oraz drogi żółciowe). Lek jest metabolizowany w wątrobie, wydalany jest głównie z moczem i w mniejszym stopniu przez przewód pokarmowy.DROTAFEMME 40 mg stosuje się w stanach skurczowych mięśni gładkich, związanych z chorobami dróg żółciowych: kamicą dróg żółciowych, zapaleniem pęcherzyka żółciowego, zapaleniem okołopęcherzykowym, zapaleniem przewodów żółciowych, zapaleniem brodawki Vatera i w stanach skurczowych mięśni gładkich dróg moczowych: kamicy nerkowej, kamicy moczowodowej, zapaleniu miedniczek nerkowych, zapaleniu pęcherza moczowego, bolesnym parciu na mocz oraz wspomagająco w stanach skurczowych mięśni gładkich przewodu pokarmowego: chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, zapaleniu żołądka, zapaleniu jelit, zapaleniu okrężnicy, w stanach skurczowych wpustu i odźwiernika żołądka, zespole drażliwego jelita grubego, zaparciach na tle spastycznym, wzdęciach jelit i zapaleniu trzustki oraz w schorzeniach ginekologicznych: w bolesnym miesiączkowaniu.Jeśli pacjent ma uczulenie na drotawerynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.Jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność wątroby, nerek i krążenia.Jeśli u pacjenta występuje blok przedsionkowo-komorowy II-III stopnia.U dzieci w wieku poniżej 6 lat.Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Rzadko występujące działania niepożądane (mogą dotyczyć do 1 na 1000 pacjentów): nudności, zaparcie, ból i zawroty głowy pochodzenia obwodowego, bezsenność, kołatanie serca, zmniejszenie ciśnienia krwi oraz reakcje alergiczne.

Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. 

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym podawaniu z lewodopą, ze względu na zmniejszenie jej działania przeciwparkinsonowego oraz nasilenie drżeń i sztywności.W przypadku kobiet w ciąży lub karmiących piersią przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem. Drotaweryna przenika przez łożysko. Nie stosować leku w czasie porodu. Nie zaleca się stosowania tego w okresie karmienia piersią.Nie przeprowadzono badań klinicznych z udziałem dzieci. W przypadku konieczności zastosowania leku Drotafemme u dzieci: - dawka dobowa dla dzieci w wieku od 6 do 12 lat wynosi 80 mg, w 2 dawkach podzielonych, - dla dzieci w wieku powyżej 12 lat dawka dobowa wynosi 160 mg, w 2 - 4 dawkach podzielonych.W dawkach leczniczych lek podawany doustnie nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.W razie wystąpienia zawrotów głowy, należy unikać potencjalnie niebezpiecznych czynności takich jak prowadzenie pojazdów lub obsługa maszyn.