BISOCARD 1,25 mg - 30 tabletek powlekanych

Substancją czynną jest bisoprololu fumaran - każda tabletka powlekana zawiera 1,25 mg bisoprololu fumaranu. Pozostałe składniki to: - rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, wapnia wodorofosforan, skrobia żelowana, krospowidon (typ A), krzemionka koloidalna, bezwodna, magnezu stearynian - otoczka tabletki: hypromeloza (E 464), tytanu dwutlenek (E 171), makrogol (E 1521)Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Leczenie bisoprololem należy rozpoczynać od małej dawki i stopniowo ją zwiększać. Lekarz zadecyduje, w jaki sposób zwiększać dawkę, i zwykle odbywa się to w następujący sposób: • 1,25 mg bisoprololu raz na dobę przez tydzień • 2,5 mg bisoprololu raz na dobę przez tydzień • 3,75 mg bisoprololu raz na dobę przez tydzień • 5 mg bisoprololu raz na dobę przez 4 tygodnie • 7,5 mg bisoprololu raz na dobę przez 4 tygodnie • 10 mg bisoprololu raz na dobę w leczeniu podtrzymującym (przewlekłym) Zalecana dawka maksymalna wynosi 10 mg bisoprololu raz na dobę.Substancją czynną leku Bisocard jest bisoprolol (fumaran). Bisocard należy do grupy leków zwanych beta-adrenolitykami. Leki te wpływają na reakcję organizmu na niektóre impulsy nerwowe, szczególnie w sercu. W rezultacie bisoprolol zwalnia rytm serca i w ten sposób zwiększa wydajność serca w pompowaniu krwi wewnątrz organizmu. Niewydolność serca pojawia się, jeśli mięsień serca jest słaby i nie jest w stanie przepompować wystarczającej ilości krwi, aby zaspokoić potrzeby organizmu.Stabilna, umiarkowana do ciężka, przewlekła niewydolność serca z zaburzoną czynnością skurczową lewej komory (frakcja wyrzutowa ≤ 35% w ocenie echokardiograficznej), w skojarzeniu z inhibitorami ACE, lekami moczopędnymi oraz, w razie konieczności, z glikozydami naparstnicy.Najcięższe działania niepożądane są związane z czynnością serca: • zwolnienie czynności serca • nasilenie istniejącej niewydolności serca • wolna lub nieregularna czynność serca Jeśli u pacjenta wystąpią zawroty głowy, osłabienie lub trudności w oddychaniu, należy skontaktować się z lekarzem najszybciej jak to możliwe. Często: zmęczenie, uczucie osłabienia, zawroty głowy, ból głowy; uczucie zimna lub drętwienia rąk lub stóp; niskie ciśnienie tętnicze; zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak nudności, wymioty, biegunka lub zaparcie. Niezbyt często: zaburzenia snu, depresja, zawroty głowy podczas wstawania, trudności w oddychaniu u pacjentów z astmą oskrzelową lub przewlekłą chorobą płuc, osłabienie siły mięśni i kurcze mięśni. Rzadko: zaburzenia słuchu; alergiczny nieżyt błony śluzowej nosa; zmniejszone wydzielanie łez; zapalenie wątroby, które może powodować zażółcenie skóry lub oczu; zmiany w wynikach niektórych badań krwi, dotyczących czynności wątroby lub stężenia triglicerydów w surowicy; reakcje alergiczne, takie jak świąd, nagłe zaczerwienienie twarzy, wysypka. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia cięższych reakcji alergicznych, do których mogą należeć: obrzęk twarzy, szyi, języka, jamy ustnej lub gardła, lub trudności w oddychaniu; zaburzenia erekcji; koszmary senne, omamy; omdlenie. Bardzo rzadko: podrażnienie lub zaczerwienienie oczu (zapalenie spojówek); łysienie; wystąpienie lub nasilenie łuszczących się zmian na skórze (łuszczyca), zmiany łuszczycopodobne.Jeśli występuje którykolwiek z poniższych stanów, przed rozpoczęciem przyjmowania leku Bisocard należy porozmawiać z lekarzem; lekarz może uznać, że konieczna jest szczególna ostrożność: • cukrzyca • ścisła głodówka • niektóre choroby serca, takie jak zaburzenia rytmu serca lub silny ból w klatce piersiowej w spoczynku (dławica Prinzmetala) • zaburzenia dotyczące nerek lub wątroby • zaburzenia krążenia krwi w kończynach • przewlekła choroba płuc lub astma oskrzelowa o mniejszym nasileniu • występowanie łuszczących się zmian skórnych w wywiadzie (łuszczyca) • guz rdzenia nadnerczy (guz chromochłonny) • zaburzenie czynności tarczycy. Więcej przeczytasz w ulotce.Nie należy stosować poniższych leków razem z lekiem Bisocard bez specjalnego zalecenia lekarza: • niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (leki przeciwarytmiczne klasy I, takie jak chinidyna, dyzopiramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon) • niektóre leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego, choroby wieńcowej lub zaburzeń rytmu serca (antagoniści wapnia, jak werapamil i diltiazem) • niektóre leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego, takie jak klonidyna, metylodopa, moksonidyna, rylmenidyna. Nie należy jednak przerywać przyjmowania tych leków bez porozumienia się z lekarzem. Przed zastosowaniem poniższych leków jednocześnie z lekiem Bisocard należy porozmawiać z lekarzem, lekarz może zalecić częstsze kontrole lekarskie: • niektóre leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi lub dusznicy bolesnej (antagoniści wapnia typu dihydropirydyny, takie jak felodypina i amlodypina) • niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (leki przeciwarytmiczne klasy III, takie jak amiodaron) • miejscowo stosowane beta-adrenolityki (tj. krople do oczu zawierające tymolol do leczenia jaskry); • niektóre leki stosowane w leczeniu np. choroby Alzheimera lub jaskry (parasympatykomimetyki, takie jak takryna lub karbachol) lub leki stosowane w leczeniu ostrych zaburzeń serca (sympatykomimetyki, takie jak izoprenalina i dobutamina) • leki przeciwcukrzycowe, w tym insulina • środki stosowane w znieczuleniu ogólnym • glikozydy nasercowe stosowane w leczeniu niewydolności serca • niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) stosowane w leczeniu zapalenia stawów, łagodzeniu bólu i zapalenia (na przykład ibuprofen i diklofenak) • wszystkie leki mogące obniżać ciśnienie tętnicze, jako działanie pożądane lub niepożądane, takie jak leki przeciwnadciśnieniowe, niektóre leki przeciwdepresyjne (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, takie jak imipramina czy amitryptylina), niektóre leki przeciwpadaczkowe lub stosowane podczas znieczulenia ogólnego (barbiturany takie jak fenobarbital) oraz niektóre leki stosowane w leczeniu chorób psychicznych, podawane w przypadku chorób charakteryzujących się utratą kontaktu z rzeczywistością (pochodne fenotiazyny np. lewomepromazyna) • meflochina, stosowana w zapobieganiu i leczeniu malarii; • leki stosowane w leczeniu depresji, nazywane inhibitorami monoaminooksydazy (z wyjątkiem inhibitorów MAO-B), takie jak moklobemid.Istnieje ryzyko, że stosowanie leku Bisocard w czasie ciąży może zaszkodzić dziecku. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Nie zaleca się karmienia piersią w czasie stosowania leku Bisocard.Ze względu na brak doświadczenia dotyczącego stosowania bisoprololu u dzieci i młodzieży nie zaleca się jego stosowania w tej grupie wiekowej.Lek, w zależności od tego, jak jest tolerowany, może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Należy zachować szczególną ostrożność na początku leczenia, po zwiększeniu dawki lub po zmianie leków, jak również w razie łączenia leku z alkoholem.