BISOCARD 10 mg, 30 tabletek

Substancją czynną leku jest bisoprololu fumaran - jedna tabletka powlekana zawiera 10 mg bisoprololu fumaranu. Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna, sodu laurylosiarczan, talk, magnezu stearynian;- otoczka tabletki powlekanej: hypromeloza, makrogol 400, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek czerwony (E 172).Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. - Nadciśnienie tętnicze i dławica piersiowa Dawkę ustala lekarz indywidualnie dla każdego pacjenta, na podstawie częstości tętna i skuteczności leczenia. Zalecana dawka początkowa to 5 mg raz na dobę. W razie konieczności dawka może zostać zwiększona do 10 mg raz na dobę. Lekarz może zadecydować o zwiększeniu lub zmniejszeniu tej dawki. Maksymalna zalecana dawka wynosi 20 mg raz na dobę. - Zaburzenia czynności nerek lub wątroby U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby maksymalna dawka wynosi 10 mg na dobę. - Niewydolność serca Lekarz rozpocznie leczenie bisoprololem od małej dawki, którą będzie stopniowo zwiększać - zadecyduje, w jaki sposób zwiększać dawkę. Zazwyczaj odbywa się to w następujący sposób: • 1,25 mg bisoprololu raz na dobę przez 1 tydzień • 2,5 mg bisoprololu raz na dobę przez 1 tydzień • 3,75 mg bisoprololu raz na dobę przez 1 tydzień • 5 mg bisoprololu raz na dobę przez 4 tygodnie • 7,5 mg bisoprololu raz na dobę przez 4 tygodnie • 10 mg bisoprololu raz na dobę w leczeniu podtrzymującym (przewlekłym). Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 10 mg bisoprololu.U pacjentów z niewydolnością serca i objawową stabilną niewydolnością skurczową (frakcja wyrzutowa ≤ 35% w badaniu echokardiograficznym) podawanie bisoprololu: - zmniejsza umieralność - zmniejsza liczbę nagłych zgonów i incydentów niewydolności serca, kończących się hospitalizacją - poprawia stan czynnościowy wg klasyfikacji NYHA. U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca bez przewlekłej niewydolności serca bisoprolol zwalnia czynność serca i objętość skurczową, dzięki czemu zmniejsza objętość wyrzutową i zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen. Opór obwodowy, który na początku stosowania bisoprololu jest zwiększony, w trakcie długotrwałego przyjmowania leku zmniejsza się.Nadciśnienie tętnicze. Dławica piersiowa. Stabilna, umiarkowana do ciężkiej, przewlekła niewydolność serca z zaburzoną czynnością skurczową lewej komory (frakcja wyrzutowa ≤ 35% w ocenie echokardiograficznej), w skojarzeniu z inhibitorami ACE, lekami moczopędnymi oraz, w razie konieczności, z glikozydami naparstnicy.Bardzo często: wolna czynność serca (u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca). Często: zawroty głowy, ból głowy; nasilenie niewydolności serca (u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca); uczucie ziębnięcia lub drętwienia kończyn (palców rąk lub nóg); zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak nudności, wymioty, biegunka, zaparcie; bardzo niskie ciśnienie tętnicze (niedociśnienie tętnicze), zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością serca; uczucie zmęczenia, wyczerpanie (astenia) u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca. Niezbyt często: zaburzenia snu, depresja; nieregularna czynność serca lub nasilenie niewydolności serca (u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową); wolna czynność serca (u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową); niskie ciśnienie krwi występujące po zmianie pozycji ciała z leżącej lub siedzącej na stojącą; skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową lub obturacyjną chorobą dróg oddechowych; osłabienie mięśni i kurcze mięśni; astenia u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową. Rzadko: koszmary senne, omamy; omdlenie; suchość spojówek na skutek zmniejszonego wydzielania łez (co może być bardzo uciążliwe u pacjentów używających soczewek kontaktowych); zaburzenia słuchu; alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa; zapalenie wątroby; reakcje nadwrażliwości, takie jak świąd, nagłe zaczerwienienie skóry, wysypka;zaburzenia potencji; zwiększone stężenie tłuszczów we krwi (triglicerydów) i zwiększona aktywność enzymów wątrobowych (AlAT, AspAT). Bardzo rzadko: zapalenie spojówek; nasilenie objawów łuszczycy lub wystąpienie podobnej, suchej, łuszczącej się wysypki; wypadanie włosów.Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Bisocard należy omówić to z lekarzem: - jeśli u pacjenta stwierdzono mniej nasiloną astmę oskrzelową lub przewlekłą obturacyjną chorobę płuc - należy stosować jednocześnie leki rozszerzające oskrzela, może być też konieczne zwiększenie ich dawki; - jeśli pacjent ma cukrzycę; - Bisocard może maskować objawy hipoglikemii; - jeśli pacjent stosuje ścisłą dietę; - jeśli u pacjenta stwierdzono blok przedsionkowo-komorowy I stopnia; - jeśli u pacjenta stwierdzono dławicę Prinzmetala; - jeśli u pacjenta występują mniej nasilone zaburzenia krążenia w kończynach; - jeśli pacjent ma zaburzenia czynności tarczycy; - jeśli pacjent ma guz chromochłonny; - przed zaleceniem leku Bisocard lekarz będzie musiał zastosować odpowiednie leczenie; - jeśli pacjent ma (lub miał w przeszłości) łuszczycę; - jeśli u pacjenta kiedykolwiek wystąpiły reakcje alergiczne; - Bisocard może zwiększyć zarówno wrażliwość na substancje wywołujące reakcje alergiczne (alergeny), jak i nasilić reakcje alergiczne; - jeśli u pacjenta planowane jest leczenie odczulające (leczenie mające na celu zmniejszenie alergii, np. na użądlenia pszczół lub os); - jeśli u pacjenta planowany jest zabieg operacyjny; - lek Bisocard może zmieniać reakcję organizmu na podawane leki.Lekarz nie zaleci stosowania leku Bisocard, jeśli pacjent przyjmuje następujące leki tj. floktafeninę (niesteroidowy lek przeciwzapalny) lub sultopryd (lek stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych). Nie należy stosować poniższych leków razem z lekiem Bisocard bez specjalnego zalecenia lekarza: • niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (leki przeciwarytmiczne klasy I, takie jak chinidyna, dyzopiramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon); • niektóre leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej lub zaburzeń rytmu serca (antagoniści wapnia, tacy jak werapamil i diltiazem); • niektóre leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, takie jak klonidyna, metylodopa, moksonidyna, rylmenidyna. Nie należy jednak przerywać przyjmowania tych leków bez porozumienia się z lekarzem. Więcej przeczytasz w ulotce.Istnieje ryzyko, że stosowanie leku Bisocard w czasie ciąży może zaszkodzić dziecku. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Nie zaleca się karmienia piersią w czasie stosowania leku Bisocard.Ze względu na brak doświadczenia dotyczącego stosowania bisoprololu u dzieci i młodzieży nie zaleca się jego stosowania w tej grupie wiekowej.W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie, zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona. Należy to rozważyć szczególnie na początku leczenia, po zwiększeniu dawki lub zmianie leku oraz w przypadku jednoczesnego spożycia alkoholu.