Wraz z wiosną budzą się... kleszcze

W miesiącach kwiecień – maj oraz sierpień – wrzesień, należy wykazać się szczególną ostrożnością jeśli chodzi o wycieczki na łono natury. Szczególnie w lasach liściastych lub mieszanych, na drzewach lub w zaroślach, na swoich tylnych odnóżach wiszą kleszcze i czekają na swojego żywiciela. Nie byłoby problemu gdyby chciały one tylko upić trochę naszej krwi. Jednak znaczenie medyczne tych pasożytów polega na tym, iż przenoszą one groźne choroby.

Musimy włączyć naszą czujność, gdyż w Polsce występuje wiele odmian kleszcza. Może on atakować człowieka w każdym stadium rozwojowym, a w czasie ssania wydziela toksyczną substancję znieczulającą, przez co ukłucie i dalej pobieranie krwi pozostaje przez nas niezauważone.

Dlaczego kleszcze są niebezpieczne?

Najbardziej znaną wszystkim chorobą przenoszoną przez kleszcze jest borelioza. Jej charakterystycznym objawem jest rumień wędrujący. Wczesne wykrycie i podjęcie leczenia za pomocą antybiotykoterapii daje szansę na szybsze wyleczenie. Niestety czasem pierwsza faza choroby pozostaje niezauważona, a zarazki atakują głównie stawy, układ nerwowy oraz układ krążenia. Bardziej dotkliwe objawy mogą pojawić się po roku od ukłucia kleszcza nawet do kilkunastu lat. Po tak długim czasie, również trudniejsze staje się leczenie ze względu na postęp uszkodzeń w wymienionych wyżej układach. Innymi chorobami przenoszonymi przez kleszcze są tularemia, gorączka Q oraz kleszczowe zapalenia mózgu.

Chroniąc się przed atakiem kleszcza, należy pamiętać o:

• zakrywaniu ciała ubraniem
• stosowaniu środków odstraszających kleszcze
• obserwacji ciała po spacerze

Kleszcza nigdy nie wyjmujemy ręką! Takie postępowanie może doprowadzić do wtórnego zakażenia a ponadto nie wróży to całkowitego usunięcia pasożyta ze skóry. W celu usunięcia kleszcza należy zastosować pęsetę i zdecydowanym ruchem usunąć go w całości. Można również użyć narzędzi, przeznaczonych specjalnie do usuwania kleszczy. Po zakończonym zabiegu, należy zdezynfekować uszkodzone miejsce na skórze i obserwować je przez najbliższy czas.

Jeśli chociaż raz w życiu zostaliśmy zaatakowani przez kleszcza, pamiętajmy o tym już zawsze. Często objawy boreliozy pojawiające się po długich latach mogą być trudne do zdiagnozowania. Wówczas każda podpowiedź pacjenta będzie pomocna dla lekarza, który chce podjąć właściwe leczenie.